Aata Visavyache Kshan / आता विसाव्याचे क्षण

आता विसाव्याचे क्षण 
माझे सोनियाचे मणी 
सुखे ओवीत ओवीत 
त्याची ओढतो स्मरणी

काय सांगावे नवल 
दूर रानीची पाखरे
ओल्या अंगणी नाचता 
होती माझीच नातरे

कधी होती डोळे ओले 
मन माणसाची तळी 
माझे पैलातले हंस 
डोल घेती त्याच्या जळी

कशी पांगल्या प्रेयसी 
जुन्या विझवून चुली 
आश्वासती येत्या जन्मी 
होऊ तुमच्याच मुली

मणी ओढता ओढता 
होती त्याचीच आसवे 
दूर असाल तिथे हो 
नांदतो मी तुम्हांसवें

Ata wisaawyaache kshan 
Maajhe soniyaache mani 
Sukhe owit owit 
Tyaachi odhato smarani

Kaay saangaawe nawal 
Dur raanichi paakhare
Olya angani naachata 
Hoti maajhich naatare

Kadhi hoti dole ole 
Man maanasaachi tali 
Maajhe pailaatale hns 
Dol gheti tyaachya jali

Kashi paangalya preyasi 
Junya wijhawun chuli 
Ashwaasati yetya janmi 
Hou tumachyaach muli

Mani odhata odhata 
Hoti tyaachich asawe 
Dur asaal tithe ho 
Naandato mi tumhaansawen