Man Ranat Gel Ga / मन रानात गेलं ग

मन रानात गेलं ग, पानापानांत गेलं ग
मन चिंचेच्या झाडात, अंब्याच्या पाडात गेलं ग

बिल्लोरी खिल्लोरी सांज सांज पाहु ग
झिम्माड वारा होऊ ग
लबाड या तार्‍याला थांब थांब सांगु ग
चांदाला हात लावु ग
भिरभिरल्यावानी ही धरती फुलारं
कळीला जाग आली ग
थरथरल्यावानी हे नाचं शिवार
कळीचं फूल झालं ग
भानात, रानात धुंद धुंद झालं मन... रानात गेलं ग !

सर्राट ह्या आभाळी उंच उंच जाऊ ग
वार्‍याचं पंख होऊ ग
थर्राट पाण्यामंदी चिंब चिंब न्हाऊ ग
ढगाचा झोका होऊ ग
शिरशिरल्यावाणी ही झाडं चुकार
पानाची साद देती ग
सरसरल्यावानी ही माती हुंकारं
रंगांचा नाद होई ग
भानात, रानात धुंद धुंद झालं मन... रानात गेलं ग !

Man raanaat geln g, paanaapaanaant geln g
Man chinchechya jhaadaat, anbyaachya paadaat geln g

Billori khillori saanj saanj paahu g
Jhimmaad waara hou g
Labaad ya taar‍ayaala thaanb thaanb saangu g
Chaandaala haat laawu g
Bhirabhiralyaawaani hi dharati fulaarn
Kalila jaag ali g
Tharatharalyaawaani he naachn shiwaar
Kalichn ful jhaaln g
Bhaanaat, raanaat dhund dhund jhaaln man... raanaat geln g !

Sarraat hya abhaali unch unch jaau g
Waar‍ayaachn pnkh hou g
Tharraat paanyaamndi chinb chinb nhaau g
Dhagaacha jhoka hou g
Shirashiralyaawaani hi jhaadn chukaar
Paanaachi saad deti g
Sarasaralyaawaani hi maati hunkaarn
Rngaancha naad hoi g
Bhaanaat, raanaat dhund dhund jhaaln man... raanaat geln g !