Nastes Ghari Tu Jevha / नसतेस घरी तू जेव्हा, जीव तुटका तुटका होतो

नसतेस घरी तू जेव्हा, जीव तुटका तुटका होतो
जगण्याचे विरती धागे, संसार फाटका होतो

नभ फाटून वीज पडावी, कल्लोळ तसा ओढवतो
हि धरा दिशाहीन होते, अन्‌ चंद्र पोरका होतो

येतात उन्हे दाराशी, हिरमुसून जाती मागे
खिडकीशी थबकून वारा, तव गंधावाचून जातो

तव मिठीत विरघळणार्‍या, मज स्मरती लाघव वेळा
श्वासांविण हृदय अडावे, मी तसाच अगतिक होतो

तू सांग सखे मज, काय मी सांगू या घरदारा
समईचा जीव उदास, माझ्यासह मिणमिण मिटतो

ना अजून झालो मोठा, ना स्वतंत्र अजुनी झालो
तुजवाचून उमगत जाते, तुजवाचून जन्मच अडतो

Nasates ghari tu jewha, jiw tutaka tutaka hoto
Jaganyaache wirati dhaage, snsaar faataka hoto

Nabh faatun wij padaawi, kallol tasa odhawato
Hi dhara dishaahin hote, an‌ chndr poraka hoto

Yetaat unhe daaraashi, hiramusun jaati maage
Khidakishi thabakun waara, taw gndhaawaachun jaato

Taw mithhit wiraghalanaar‍aya, maj smarati laaghaw wela
Shwaasaanwin hriday adaawe, mi tasaach agatik hoto

Tu saang sakhe maj, kaay mi saangu ya gharadaara
Samicha jiw udaas, maajhyaasah minamin mitato

Na ajun jhaalo mothha, na swatntr ajuni jhaalo
Tujawaachun umagat jaate, tujawaachun janmach adato