पुन्हा पुन्हा मला दे दिलासा तुझा सखोल स्पर्श हवासा जीव जाळूनही मोह टाळूनही तोल जातो किती दूर राहूनही का पुन्हा माझ्यावरी ही तुझी जादूगरी तू जहर तू नशा नसानसांत दाह नवासा चेहऱ्यावर लावून चेहरे का होई प्रेम साजरे साद जाते कुणाला भेट होते कुणाशी काय सांगू जगाला काय बोलू स्वतःशी नाव ओठी तुझे मूक राहूनही प्यास सरते कुठे पास येऊनही मग पुन्हा माझ्यावरी ही तुझी जादूगरी मी तुझा आरसा तुझ्याविना देह नकोसा तुझा सखोल स्पर्श हवासा
Punha punha mala de dilaasa Tujha sakhol sparsh hawaasa Jiw jaalunahi moh taalunahi Tol jaato kiti dur raahunahi Ka punha maajhyaawari hi tujhi jaadugari Tu jahar tu nasha Nasaanasaant daah nawaasa Chehaऱyaawar laawun chehare Ka hoi prem saajare Saad jaate kunaala bhet hote kunaashi Kaay saangu jagaala kaay bolu swathshi Naaw othhi tujhe muk raahunahi Pyaas sarate kuthhe paas yeunahi Mag punha maajhyaawari hi tujhi jaadugari Mi tujha arasa Tujhyaawina deh nakosa Tujha sakhol sparsh hawaasa
geetmanjusha.com © 1999-2020 Manjusha Umesh | Privacy | Community Guidelines