जगी ज्यास कोणी नाही त्यास देव आहे निराधार आभाळाचा तोच भार साहे बाळ सोडुनी ते दिधले कुंतीने जळात घरी राधिकेच्या परि ते वाढले सुखात कर्णराज म्हणुनी त्याचे नाव अमर आहे भक्त बाळ प्रल्हादाला छळीले पित्याने नारसिंह रूपे त्याला रक्षिले प्रभूने अलौकिक त्याची मूर्ती अजुन विश्व पाहे साधुसंत कबिराला त्या छळिती लोक सारे पांडुरंग रक्षी त्याला प्राशुनि निखारे आसवेच त्यांची झाली दुःखरूप दोहे
Jagi jyaas koni naahi tyaas dew ahe Niraadhaar abhaalaacha toch bhaar saahe Baal soduni te didhale kuntine jalaat Ghari raadhikechya pari te waadhale sukhaat Karnaraaj mhanuni tyaache naaw amar ahe Bhakt baal pralhaadaala chhalile pityaane Naarasinh rupe tyaala rakshile prabhune Alaukik tyaachi murti ajun wishw paahe Saadhusnt kabiraala tya chhaliti lok saare Paandurng rakshi tyaala praashuni nikhaare Asawech tyaanchi jhaali duhkharup dohe
geetmanjusha.com © 1999-2020 Manjusha Umesh | Privacy | Community Guidelines