Manapramane / मनाप्रमाणे जगावयाचे किती किती छान बेत होते

मनाप्रमाणे जगावयाचे किती किती छान बेत होते
कुठेतरी मी उभाच होतो, कुठेतरी दैव नेत होते

जरी जीवाला नको नकोशी, हयात हासून काढली मी
निदान जे दु:ख सोसले ते सुखात होते, मजेत होते
 
बघून रस्त्यावरील गर्दी, कशास मी पाहण्यास गेलो
धुळीत बेवारशी कधीचे पडून माझेच प्रेत होते

Manaapramaane jagaawayaache kiti kiti chhaan bet hote
Kuthhetari mi ubhaach hoto, kuthhetari daiw net hote

Jari jiwaala nako nakoshi, hayaat haasun kaadhali mi
Nidaan je du:akh sosale te sukhaat hote, majet hote
 
Baghun rastyaawaril gardi, kashaas mi paahanyaas gelo
Dhulit bewaarashi kadhiche padun maajhech pret hote