बगळ्यांची माळ फुले अजुनी अंबरात भेट आपुली स्मरशी काय तू मनात छेडीती पानांत बीन थेंब पावसाचे ओल्या रानात खुले ऊन अभ्रकाचे मनकवडा घन घुमतो दूर डोंगरात त्या गांठी, त्या गोष्टी, नारळीच्या खाली पौर्णिमाच तव नयनी भर दिवसा झाली रिमझिमते अमृत ते विकल अंतरात हातांसह सोन्याची सांज गुंफताना बगळ्यांचे शुभ्र कळे मिळुनी मोजताना कमळापरी मिटती दिवस उमलुनी तळ्यात तू गेलीस तोडूनी ती माळ, सर्व धागे फडफडणे पंखाचे शुभ्र उरे मागे सलते ती तडफड का कधी तुझ्या उरात
Bagalyaanchi maal fule ajuni anbaraat Bhet apuli smarashi kaay tu manaat Chhediti paanaant bin thenb paawasaache Olya raanaat khule un abhrakaache Manakawada ghan ghumato dur dongaraat Tya gaanthhi, tya goshti, naaralichya khaali Paurnimaach taw nayani bhar diwasa jhaali Rimajhimate amrit te wikal antaraat Haataansah sonyaachi saanj gunfataana Bagalyaanche shubhr kale miluni mojataana Kamalaapari mitati diwas umaluni talyaat Tu gelis toduni ti maal, sarw dhaage Fadafadane pnkhaache shubhr ure maage Salate ti tadafad ka kadhi tujhya uraat
geetmanjusha.com © 1999-2020 Manjusha Umesh | Privacy | Community Guidelines