Man Udhan Varyache, Guj Pavsache / मन उधाण वार्‍याचे, गूज पावसाचे

मायेच्या हळव्या स्पर्शाने खुलते
नात्यांच्या बंधात धुंद मोहरते
मन उधाण वाऱ्याचे, गूज पावसाचे
का होते बेभान, कसे गहिवरते

आकाशी स्वप्नांच्या हरपून भान शिरते
हुरहुरत्या सांजेला कधी एकटेच झुरते
सावरते, बावरते, घडते, अडखळते का पडते ?
कधी आशेच्या हिंदोळ्यावर मन हे वेडे झुलते
मन तरंग होऊन पाण्यावरती फिरते
अन्‌ क्षणात फिरुनी आभाळाला भिडते

रुणझुणते, गुणगुणते, कधी गुंतते, हरवते
कधी गहिऱ्या डोळ्यांच्या डोहात पार बुडते
तळमळते सारखे बापडे नकळत का भरकटते ?
कधी मोहाच्या चार क्षणांना मन हे वेडे भुलते
जाणते जरी हे पुन्हा पुन्हा का चुकते ?
भाबडे तरी भासांच्या मागून पळते

Maayechya halawya sparshaane khulate
Naatyaanchya bndhaat dhund moharate
Man udhaan waऱyaache, guj paawasaache
Ka hote bebhaan, kase gahiwarate

Akaashi swapnaanchya harapun bhaan shirate
Hurahuratya saanjela kadhi ekatech jhurate
Saawarate, baawarate, ghadate, adakhalate ka padate ?
Kadhi ashechya hindolyaawar man he wede jhulate
Man tarng houn paanyaawarati firate
An‌ kshanaat firuni abhaalaala bhidate

Runajhunate, gunagunate, kadhi guntate, harawate
Kadhi gahiऱya dolyaanchya dohaat paar budate
Talamalate saarakhe baapade nakalat ka bharakatate ?
Kadhi mohaachya chaar kshanaanna man he wede bhulate
Jaanate jari he punha punha ka chukate ?
Bhaabade tari bhaasaanchya maagun palate