Dis Naklat Jai / दिस नकळत जाई, सांज रेंगाळून राही

दिस नकळत जाई, सांज रेंगाळून राही
क्षण एक ही ना ज्याला, तुझी आठवण नाही

भेट तुझी ती पहिली, लाख लाख आठवतो
रुप तुझे ते धुक्याचे, कण कण साठवतो
वेड सखी साजणी हे, मज वेडावून जाई

असा भरुन ये ऊर, जसा वळीव भरावा
अशी हूरहूर जसा गंध रानी पसरावा
रान मनातले माझ्या, मग भिजूनीया जाई

आता अबोध मनाची, अनाकलनीय भाषा
कशा गूढ गूढ माझ्या तळहातावर रेषा
असे आभाळ आभाळ दूर पसरुन राही

Dis nakalat jaai, saanj rengaalun raahi
Kshan ek hi na jyaala, tujhi athhawan naahi

Bhet tujhi ti pahili, laakh laakh athhawato
Rup tujhe te dhukyaache, kan kan saathhawato
Wed sakhi saajani he, maj wedaawun jaai

Asa bharun ye ur, jasa waliw bharaawa
Ashi hurahur jasa gndh raani pasaraawa
Raan manaatale maajhya, mag bhijuniya jaai

Ata abodh manaachi, anaakalaniy bhaasha
Kasha gudh gudh maajhya talahaataawar resha
Ase abhaal abhaal dur pasarun raahi