स्वर आले दुरुनी, जुळल्या सगळ्या त्या आठवणी निर्जीव उसासे वार्यांचे, आकाश फिकटल्या तार्यांचे कुजबुज ही नव्हती वेलींची, हितगुज ही नव्हते पर्णांचे ऐशा थकलेल्या उद्यानी विरहार्त मनाचे स्मित सरले, गालावर आसू ओघळले होता हृदयाची दो शकले, जखमेतून क्रंदन पाझरले घाली फुंकर हलकेच कुणी पडसाद कसा आला न कळे, अवसेत कधी ना तम उजळे संजीवन मिळता आशेचे, निमिषात पुन्हा जग सावरले किमया असली का केली कुणी
Swar ale duruni, julalya sagalya tya athhawani Nirjiw usaase waarayaanche, akaash fikatalya taarayaanche Kujabuj hi nawhati welinchi, hitaguj hi nawhate parnaanche Aisha thakalelya udyaani Wirahaart manaache smit sarale, gaalaawar asu oghalale Hota hridayaachi do shakale, jakhametun krndan paajharale Ghaali funkar halakech kuni Padasaad kasa ala n kale, awaset kadhi na tam ujale Snjiwan milata asheche, nimishaat punha jag saawarale Kimaya asali ka keli kuni
geetmanjusha.com © 1999-2020 Manjusha Umesh | Privacy | Community Guidelines