Pachola Pade To Udas / पाचोळा पडे तो उदास

आडवाटेला दूर एक माळ
तरु त्यावरती एकला विशाळ
आणि त्याच्या बिलगूनिया पदास
जीर्ण पाचोळा पडे तो उदास

उषा येवो शिपिंत जीवनाशी
निशा काळोखी दडवू द्या जगासी
सूर्य गगनातूनी ओतू द्या निखारा
मूक सारे हे साहतो बिचारा

तरुवरची हसतात त्यास पाने
हसे मूठभर ते गवतही मजेने
वाटसरु वाट तुडवीत त्यास जात
परि पाचोळा दिसे नित्य शांत

आणि अंती दिन एक त्या वनांत
येई धावत चौफेर क्षुब्ध वात
दिसे पाचोळा घेरुनी तयाते
नेई उडवूनी त्या दूर दूर कोठे

आणि जागा हो मोकळी तळाशी
पुन्हा पडल्या वरतून पर्णराशी

Adawaatela dur ek maal
Taru tyaawarati ekala wishaal
Ani tyaachya bilaguniya padaas
Jirn paachola pade to udaas

Usha yewo shipint jiwanaashi
Nisha kaalokhi dadawu dya jagaasi
Sury gaganaatuni otu dya nikhaara
Muk saare he saahato bichaara

Taruwarachi hasataat tyaas paane
Hase muthhabhar te gawatahi majene
Waatasaru waat tudawit tyaas jaat
Pari paachola dise nity shaant

Ani anti din ek tya wanaant
Yei dhaawat chaufer kshubdh waat
Dise paachola gheruni tayaate
Nei udawuni tya dur dur kothhe

Ani jaaga ho mokali talaashi
Punha padalya waratun parnaraashi