Aakashi Zep Ghe Re Pakhara / आकाशी झेप घे रे पाखरा

आकाशी झेप घे रे पाखरा, सोडी सोन्याचा पिंजरा

तुजभवती वैभव माया, फळ रसाळ मिळते खाया
सुखलोलुप झाली काया, हा कुठवर वेड्या घेसी आसरा

घर कसले ही तर कारा, विषसमान मोती चारा
मोहाचे बंधन द्वारा, तुज आडवितो हा कैसा उंबरा

तुज पंख दिले देवाने, कर विहार सामर्थ्याने
दरी डोंगर हिरवी राने, जा ओलांडुनिया सरिता सागरा

कष्टाविण फळ ना मिळते, तुज कळते परि ना वळते
हृदयात व्यथा ही जळते, का जीव बिचारा होई बावरा

घामातून मोती फुलले, श्रमदेव घरी अवतरले
घर प्रसन्नतेने नटले, हा योग जीवनी आला साजिरा

Akaashi jhep ghe re paakhara, sodi sonyaacha pinjara

Tujabhawati waibhaw maaya, fal rasaal milate khaaya
Sukhalolup jhaali kaaya, ha kuthhawar wedya ghesi asara

Ghar kasale hi tar kaara, wishasamaan moti chaara
Mohaache bndhan dwaara, tuj adawito ha kaisa unbara

Tuj pnkh dile dewaane, kar wihaar saamarthyaane
Dari dongar hirawi raane, ja olaanduniya sarita saagara

Kashtaawin fal na milate, tuj kalate pari na walate
Hridayaat wyatha hi jalate, ka jiw bichaara hoi baawara

Ghaamaatun moti fulale, shramadew ghari awatarale
Ghar prasannatene natale, ha yog jiwani ala saajira