घर थकलेले संन्यासी, हळूहळू भिंतही खचते आईच्या डोळयामधले नक्षत्र मला आठवते ती नव्हती संध्या मधुरा, रखरखते ऊनच होते ढग ओढून संध्येवाणी, आभाळ घसरले होते पक्षांची घरटी होती, ते झाड तोडले कोणी एकेक ओंजळी मागे, असतेच झर्याचे पाणी मी भिऊन अंधाराला, अडगळीत लपुनी जाई ये हलके हलके मागे, त्या दरीतली वनराई
Ghar thakalele snnyaasi, haluhalu bhintahi khachate Aichya dolayaamadhale nakshatr mala athhawate Ti nawhati sndhya madhura, rakharakhate unach hote Dhag odhun sndhyewaani, abhaal ghasarale hote Pakshaanchi gharati hoti, te jhaad todale koni Ekek onjali maage, asatech jharayaache paani Mi bhiun andhaaraala, adagalit lapuni jaai Ye halake halake maage, tya daritali wanaraai
geetmanjusha.com © 1999-2020 Manjusha Umesh | Privacy | Community Guidelines