जेव्हा तुझ्या बटांना उधळी मुजोर वारा माझा न राहतो मी हरवून हा किनारा आभाळ भाळ होते, होती बटा ही पक्षी ओढून जीव घेते, पदरावरील नक्षी लाटांस अंतरीच्या नाही मुळी निवारा डोळे मिटून घेतो, छळ हा तरी चुकेना ही वेल चांदण्यांची, ओठांवरी झुकेना देशील का कधी तू थोडा तरी इशारा नशिबास हा फुलांचा का सांग वास येतो हासून पाहिल्याचा नुसताच भास होतो केव्हा तुझ्या खुषीचा उगवेल सांग तारा
Jewha tujhya bataanna udhali mujor waara Maajha n raahato mi harawun ha kinaara Abhaal bhaal hote, hoti bata hi pakshi Odhun jiw ghete, padaraawaril nakshi Laataans antarichya naahi muli niwaara Dole mitun gheto, chhal ha tari chukena Hi wel chaandanyaanchi, othhaanwari jhukena Deshil ka kadhi tu thoda tari ishaara Nashibaas ha fulaancha ka saang waas yeto Haasun paahilyaacha nusataach bhaas hoto Kewha tujhya khushicha ugawel saang taara
geetmanjusha.com © 1999-2020 Manjusha Umesh | Privacy | Community Guidelines