Mandire Suni Suni / मंदिरे सुनी सुनी कुठे न दीप काजवा

मंदिरे सुनी सुनी, कुठे न दीप काजवा 
मेघवाहि श्रावणात ये सुगंधी गारवा 

रात्र सूर पेरुनी अशी हळूहळू भरे 
समोरच्या धुक्यातली उठून चालली घरे 

गळ्यात शब्द गोठले, अशांतता दिसे घनी 
दुःख बांधुनी असे क्षितीज झाकिले कुणी 

एकदाच व्याकुळा प्रतीध्वनीत हाक दे 
देह कोसळून हा नदीत मुक्त वाहू दे 

Mndire suni suni, kuthhe n dip kaajawa 
Meghawaahi shraawanaat ye sugndhi gaarawa 

Raatr sur peruni ashi haluhalu bhare 
Samorachya dhukyaatali uthhun chaalali ghare 

Galyaat shabd gothhale, ashaantata dise ghani 
Duhkh baandhuni ase kshitij jhaakile kuni 

Ekadaach wyaakula pratidhwanit haak de 
Deh kosalun ha nadit mukt waahu de