Shrirama ghanshyama / श्रीरामा, घनश्यामा

श्रीरामा घनश्यामा, बघशील कधी तू रे
तुझी लवांकुश बाळे

वनवासाच्या घरात माझ्या, अरुणचंद्र हे सवे जन्मता
विरह प्रीतीचे दुःख ही माझे हसले रघुनाथा
विश्वाची मी मंगलमाता, तुझी लाडकी सीता
तुझ्या विना रे आनंदाला गालबोट लागले

रुप मनोहर तुझे पाहीले, यौवनातली कांती
बाळांच्या या रुपे बघते तुझ्याच चिमण्यामूर्ती
पूर्ण पाहीले तुला राघवा, परी ही दैवगती
तुझे बालपण तुझ्यापरी का वनवासी झाले

बघायचे नसेल मजला, ये ना बाळांसाठी
चार करांचा कोमल विळखा, पडू दे शामल कंठी
ताटातूटीच्या भेटी घडता, झरझर अमृत ओठी
मिटूनी डोळे म्हणेन माझे रामायण संपले

Shriraama ghanashyaama, baghashil kadhi tu re
Tujhi lawaankush baale
Wanawaasaachya gharaat maajhya, arunachndr he sawe janmata
Wirah pritiche duhkh hi maajhe hasale raghunaatha
Wishwaachi mi mngalamaata, tujhi laadaki sita
Tujhya wina re anndaala gaalabot laagale
Rup manohar tujhe paahile, yauwanaatali kaanti
Baalaanchya ya rupe baghate tujhyaach chimanyaamurti
Purn paahile tula raaghawa, pari hi daiwagati
Tujhe baalapan tujhyaapari ka wanawaasi jhaale
Baghaayache nasel majala, ye na baalaansaathhi
Chaar karaancha komal wilakha, padu de shaamal knthhi
Taataatutichya bheti ghadata, jharajhar amrit othhi
Mituni dole mhanen maajhe raamaayan snpale